Een paar maanden geleden had ik een prijs gewonnen in de Vriendenloterij. Dat is vrij bijzonder, want ik win nooit iets. Ik mocht kiezen uit 3 kleine prijzen: een verzameling Chupa Chup-lollies (wat moet een mens ermee?), een bloemenbon (leuk!) of een exemplaar van “delicious. het kookboek!” van Valli Little (Fontaine Uitgevers).
Jullie raden het vast al… heb ik hier een winkel die afgeladen vol is met kookboeken… kies ik dus toch voor het delicious-boek. Ja! Want dat is een leuk boek en bovendien, die had ik thuis nog niet. Er zijn mensen die het niet snappen, maar voor mij is het volstrekt logisch.
De laatste weken zijn er al diverse gerechten uit dit boek hier voorbij gekomen en ook vandaag heb ik een delicious-pastagerecht te delen. Er worden in dit recept artisjokken gebruik – uit blik, dus geen gedoe met verse exemplaren. Gewoon een blik van Bonduelle kopen en aan de slag ermee!
Ingrediënten (4 personen)
2 eetlepels olijfolie
400 gr kipfilet, in dunne plakjes
1 blik gemarineerde (geroosterde) artisjokharten à 390 gr (uitlekgewicht 240 gr), uitgelekt en in plakjes
2 tenen knoflook, in dunne plakjes
1 rode peper, zaadjes verwijderd en fijngehakt
geraspte schil en sap van 2 citroenen
400 gr spaghetti
75 gr rucola
40 gr Parmezaanse kaas, geraspt
Bereidingswijze
- Kook de spaghetti al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de pasta af en vang een beker kookvocht op. Zet de spaghetti apart tot gebruik.
- Neem een braadpan of een grote koekenpan, verhit de olie en bak de stukjes kipfilet tot ze goudbruin zijn.
- Doe de knoflook, de rode peper, de artisjokken, het citroensap en de citroenrasp erbij. Roer even door, doe een deksel op de pan en bak ongeveer 6 minuten, tot alles gaar is.
- Doe de pasta bij de kip en voeg kookvocht naar wens toe. Breng op smaak met zout en peper, schep de rucola erdoor en bestrooi met de Parmezaanse kaas. Serveer direct!
Lijkt me heel lekker! Maareh.. de geraspte schil van TWEE citroenen? Is dat niet wat veel? Als dat zo bedoeld is, ga ik het toch proberen.
Ja, 2! Maar als je denkt dat dat iets té veel van het goede is, kun je natuurlijk minder doen.